Na herstel is je ikigai niet meer in balans.

Dat klinkt misschien wel zweverig, maar deze Japanse filosofie dekt wel de lading. Zie het als een metafoor voor een zinvol bestaan. Ikigai is een Japanse filosofie die je kunt toepassen op je levensdoel, het geeft je een reden om uit bed te komen en een zinvol en betekenisvol leven te leven. Hij bestaat uit 4 elementen:

  1. iets doen waar je van houdt,
  2. iets doen waar je goed in bent,
  3. iets doen waar je voor betaald wordt,
  4. iets doen wat de wereld nodig heeft.

Het laatste mag je ook vertalen naar wat je omgeving nodig heeft. (we zijn geen wereld verbeteraars) Nu je in herstel zit kom je er achter dat je ikigai verstoord is, namelijk je doet niet meer waar je van houdt. Je krijgt nu ergens voor betaald, je bent er goed in en misschien heeft de wereld het ook nodig, maar de passie is weg. Dat geeft je een comfortabel gevoel, maar tegelijkertijd een gevoel van leegheid (zie afb). Dan kan het een uitdaging worden iets te vinden om je ikigai weer in balans te brengen. Je gaat nooit meer houden van je oude beroep, dat “moet” dus anders. Misschien kun je eens kijken naar waar je passie ligt en iets gaan zoeken waar je van houdt en eens te gaan oefenen bij een buddy-bedrijf of het misschien ook iets is waar je goed in bent, zodat je er voor betaald kunt gaan worden. Vaak is dat ook al iets wat de wereld nodig heeft. Als je begint met iets waarvan je houdt, dan ga je in ieder geval met plezier naar je werk (ook als het even wat minder gaat), je kan er zelfs energie van krijgen. Door in beweging te komen kun je ook gaan ontdekken waar je goed in bent.

Een voorbeeld wat ik zelf heb mee gemaakt. Ik begon bij een bedrijf als timmerman die kozijnen maakte, totdat ik een keer een kozijn moest wegbrengen naar de spuiterij. Daar werd ik geraakt door de passie van de spuiter die mooie dingen maakte van mijn kozijnen. Ik ben toen begonnen als leerling spuiter; schuren en kozijnen ophangen waren in het begin de taken. Vervolgens moest ik met een heftruck kozijnen verzetten waardoor ik er achter kwam dat ik daar wel heel goed in was. Om het kort te houden, ik ben geƫindigd op een torenhijskraan. Wie ken je die daadwerkelijk een beroep uitoefent waar hij/zij ook voor geleerd heeft? Zijn dan die jaren school weggegooid, of heeft het iemand gebracht waar hij/zij moest zijn? In actie komen brengt je wonderbaarlijk veel verder dan denken dat je iets niet kunt.

Bron Afb, doktertamara

Geef een reactie